آری گاهی دیر میشود
گاهی زمان می گذرد و ما در حسرت آن گذر می مانیم
آری همیشه فرصت دوباره وجود ندارد
گاهی فرصت جبران در هیاهوی غرورمان در تعصبمان در هیپنوتیزم زمانمان از دست می رود
و گاهی در دلهره هایمان در ترس هایمان و در هزاران چیز دیگر
مهم نیست که به چه دلیل مهم آن است که فرصتی که از دست میرود شاید برای لحظه ای، ساعتی، سالی و شاید برای همیشه از دست رفته است
و وقتی که میگذرد مدام از خود میپرسم
آیا دوباره فرصت جبران برای من هست؟
گاهی هست
.
.
.
و گاهی چقدر زود برای جبران دیر میشود
این وبلاگ خیلی وقته که ساخته شده قبل از اولین پستش چند بار اسمشو عوض کردم بعدشم همینطور اما هیچ وقت به دومین پست نرسید
وبلاگای دیگه ای رو هم به همین شکل راه انداختم اما اینبار میخوام این وبلاگ رو به سرانجام برسونم. از اونجایی که یه نویسنده نیستم و تک و توک پیش اومده که بنویسم زیاد نوشته هام رو شاید نتونین جدی بگیرین. این وبلاگ بیشتر برای گرم شدن دست من در نویسندگیه و امیدی ندارم که کسی مطالبش رو بخونه و فقط میخوام برای دل خودم بنویسم.
اما اگه کسی گذرش به وبلاگم افتاد امیدوارم مطالبم براش مفید باشه و وقتش با نگاه به این وبلاگ به هدر نره.
